Jakie elementy stylu industrialnego przenikają do architektury domów jednorodzinnych

Styl industrialny wywodzi się z biedy. Zniszczona po II wojnie światowej tkanka miejska Europy sprawiła, że brakowało lokali mieszkalnych. Wtedy to uboga londyńska ludność zaadaptowała na mieszkania opuszczone magazyny. W latach 60. XX wieku lofty zaczęli wynajmować artyści – dzięki nowym, awangardowym lokatorom architektura industrialna zyskała prestiż i stała się modna. Bohemy w Londynie, Paryżu czy Nowym Jorku szybko zaanektowały tę początkowo przeznaczoną dla najuboższych przestrzeń mieszkalną. Dziś na apartamenty w dawnych fabrykach czy magazynach przerobionych na nowoczesne domy stać tylko zamożnych. Podobny trend utrzymuje się w Polsce – mieszkania w budynku dawnej przędzalni lnu w Żyrardowie czy fabrykach i magazynach Scheiblera w Łodzi należą do najbardziej luksusowych w tych miastach. Na Śląsku z kolei przerabiane są budynki pokopalniane – efekt ich renowacji jest równie interesujący co tych pofabrycznych. Nie tylko mieszkania Na fali rosnącej popularności loftów, wzrosło zainteresowanie stylem industrialnym także w architekturze domów jednorodzinnych. Zaadoptowane przez nią środki są związane przede wszystkim z budownictwem przemysłowym, produkcyjnym, ale również można zauważyć, że tego typu architektura czerpie z estetyki mostów, dworców czy blokowisk. Ich prosta forma i pewna charakterystyczna surowość stały się bardzo inspirujące dla budownictwa jednorodzinnego. Atrakcyjne są przede wszystkim proste formy, jasne, otwarte przestrzenie, wysokie wnętrza oraz duże przeszklenia – można więc powiedzieć, że styl industrialny zawiera w sobie kwintesencję nowoczesnego designu. Przejęte materiały Styl industrialny ceni solidność i trwałość materiałów budowlanych i wykończeniowych takich jak stal, szkło, cegły i – przede wszystkim – beton. Ich użycie buduje pewną surowość, która okazała się bardzo atrakcyjna dla współczesnych odbiorców. Beton, kiedyś odbierany jako ciężki i przytłaczający, dziś został doceniony – jest jednym z bardziej pożądanych materiałów służących nie tylko celom konstrukcyjnym, ale i wykończeniowym. Elewacja z betonu połączona z innymi fakturami: drewna czy szkła pozwala nadać domom jednorodzinnym industrialny sznyt. Często stosowany jest vitrolit – przemysłowe, mleczne szkło oraz corten – „zardzewiałe” panele stalowe w kolorze miedzi. Elewacja z reguły utrzymana jest w chłodnej kolorystyce bieli i szarości, przełamanej brązem drewna lub ceglaną czerwienią, które ocieplają duże i wysokie domy. Jako okładziny stosuje się też w tej estetyce płyty włókno-cementowe. Bardzo często rezygnuje się w nich ze ścian działowych, a zamiast nich pozostawia jedną, otwartą przestrzeń. Wnętrze wypełnia światło, wchodzące przez masywne okna. Te zapożyczenia z architektury industrialnej – duże, przestronne, świetliste i wysokie – nawet 5 metrowe wnętrza tworzą niepowtarzalny klimat domu. Siła szkła Nowoczesne budownictwo jednorodzinne nie może obyć się bez charakterystycznych dla stylu industrialnego ogromnych przeszkleń. Często wykorzystuje się także charakterystyczne dla stylu industrialnego fiksy, czyli okna nieotwierane. Okna ciągnące się od podłogi do sufitu nie należą w tego typu budownictwie do rzadkości. Ciekawie wyglądają cienkie żelazne szprosy przecinające wielkie tafle szkła. Połączenie surowych materiałów z naturalnym światłem słonecznym wpadającym przez masywne okna do pomieszczeń wnoszą ciepło do surowej bryły.zdjęcia: K. Jankowska, stock.adobe.com